20 Ocak 2013 Pazar

Biri olmalı.

Hani hep "konuşmya çok ihtiyacım var" diyoruz ya, aslında konuşmaya değil herhangi birine ihtiyacımız var. Belki yanında sadece susabileceğimiz biri, belki omzuna yaslanıp öylece duracağımız biri, belki saatlerce kahkaha atabileceğimiz biri, belki aynı şarkıyı aynıanda dinleyeceğimiz biri. En çok böyle biri olmalı. Ne sevgili ne arkadaş. Benim hiç kaybetmekten korkmadığım biri olmalı.

13 Ocak 2013 Pazar

Güven.

Böyle inanılmaz birşey. Güveniyorsun. Onun yanındayken başına hiç bir dert gelmeyeceğini biliyorsun. Birine ihtiyacın olduğunda ilk onun koşacağını biliyorsun. Her zaman her koşulda yanında olacağını bildiğin için güveniyorsun. Alıp içine sokasın geliyor, saatlerce seyredip, sarılasın geliyor. Sonra bir gün amaçsızca gidiyor. Hiç bir şey demeden öylece gidiyor. İçinde kapladığı o yeri bomboş bırakıyor. Ne yaparsan yap yinede dolmuyor. Ölüp duruyorsun.
Hayat işte..
Tekrar güvenebileceğin günü bekliyorsun ve o gün hiç gelmiyor..

12 Ocak 2013 Cumartesi

Belki..


Hani bazen çok güzel bir rüyanın ortasında uyanırız ya. Daha sonra hemen tekrar yatıp o rüyanın devam etmesini isteriz ama bir türlü devam edemeyiz ya..

Belki de o rüyalar devam etse o kadar güzel tamamlanmayacak. Belki de o rüyaları bu kadar güzel yapan yarım kalmaları, tamamlanmamaları..

Bazen beklediğimiz insanlarında o rüyalara benzediğini düşünüyorum.

Belki de o insanları bu kadar güzel yapan ve bizleri bekleten de bazı yarım kalmış duygular. Belki gelseler bu kadar güzel olmayacaklar. Belkide biz onları beklediğimiz için bu kadar güzeller..

9 Ocak 2013 Çarşamba

İnsanlar neden gider ?

İnsanlar neden gider?
Ya da başka bir şekilde sorayım.
Gelirken bile gideceğini kurarken kafasında, neden birinin hayatına girerler? Peki ya biz, bir gün gideceklerini bildiğimiz halde, neden alırız onları hayatımıza? Yok bu soruların cevapları ya da mantıklı değil bilinen cevapların hiç biri. Hayatta bazı sorular var işte bunlar gibi, cevapları yaratılmamış.Belki de unutulmuş, es geçilmiş.
Hiç bir cevap oturmaz üzerlerine; kimisi az gelir, kimisi de fazla.

Bazen de öyle cevaplar yakalarsın ki hayatta,
O cevaba uygun bir soru gelmez aklına.

Cevapsız sorular mı daha iyi, yoksa sorulmayı unutulan soruların cevapları mı? Kafanız karıştı dimi? Benimde. Hikayenin birde şu boyutu var ki; insanlar hep yalan söyler. Mesela, gitmeyeceğim derler, yalan. İyiyim derler, yalan. Seviyorum da derler, o da yalan. Sanırım O insanlar ayna karşısında çalışıyorlar derslerini. Suç bizde değil ki, çok iyi yalan söylüyor şerefsizler.

Ne yapalım biliyor musunuz?
Gelin şöyle savaşsız, yalansız bir hayat kuralım.Gitmeler olmasın hiç, herkes herkesi sevsin. Biri ağladığında ağlayalım hepimiz. Ya da birinin kahkahasını paylaşıp inletelim etrafı. Acının, yaraların, gitmelerin, gelmelerin olmadığı bir evren? İnandınız dimi? İnanmayın.
Ben de yalan söyledim.
-onu diyorum-